- köñül
- gönül, kalp, yürek; anlayış I, 69, 89, 152, 194, 207, 212, 214, 225, 245; I I, 15, 125,178, 203,238, 243; III, 108,137, 154, 239, 245-246, 289, 295. 309, 366, 391, 419
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
könül — is. şair. 1. Qəlb, ürək (mənəvi mənada). Könlümün sevgili məhbubu mənim; Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. A. S.. <Ağarəsul> . . işi yubatmayıb həmin saat könlündəki məhəbbəti qıza söylədi. . . E. Sultanov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyvay — n. 1. Kədər, ağrı, təəssüf kimi hissləri bildirir. Dedim: eyvay, halım yaman olubdur; Dedi: qəmdən belim kəman olubdur. Qur.. Xabi qəflətdən oyan, hay könül, hay könül; Könül, eyvay könül, vay könül, ey vay könül. K.. 2. Çağırış, müraciət,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meyil — is. <ər.> 1. Bir tərəfə əyilmə. Divarın meyli bayıradır. Meyil etmək (eləmək) – 1) əyilmək; 2) istiqamət almaq, yönəlmək. Məşədibəy isə adamları yarıb arvadını görməyə meyil etdiyi halda birdən dayandı. M. Hüs.. Səfər kişi irəliyə tərəf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəm — is. <ər.> Kədər, dərd, qüssə, könül tutqunluğu. İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti qəmdir, gülmək əlaməti fərəhdir. M. F. A.. Eşqin yolunda qəm verə üz, aşiq inciməz. S. Ə. Ş.. Cahanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açmaq — f. 1. Qapalı bir şeyin qapağını və s. ni qaldırmaq, götürmək, çıxartmaq. Qazanın ağzını açmaq. Qutunu açmaq. Sandığın qapağını açmaq. // Örtülü bir şeyin örtüyünü qaldırmaq, götürmək, çılpaq etmək. Döşünü açmaq. Başını açmaq. – Niqabın üzdən aç,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bayram — is. 1. Hər hansı bir tarixi və s. hadisə şərəfinə keçirilən şadlıq günü; təntənə. Bir May bayramı. Oktyabr bayramı. – <Qolçomaqlar> heç vaxt qəbul eləməzdi ki, qadınlar başıaçıq meydanlara çıxıb, bayram saxlasınlar. Ə. H.. Bayram axşamı –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çırpınmaq — f. 1. Bərk döyünmək, oynamaq, titrəmək, vurmaq. Ürəyi (qəlbi) çırpınmaq. – Könül bir quşdur ki, sevməz əsarət: Daim çırpınır, istəyir hürriyyət. A. S.. <Jasmen:> Seyr etdim o heçlikləri mən də; Çırpındı könül matəm içində. H. C.. 2. Özünü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəli — 1. sif. Ağlı və şüuru yerində olmayan, ruhi xəstə; divanə. Dəli arvad. // İs. mənasında. Dəlilərə məxsus xəstəxana. – Dedim: – Bir nəzər qıl, aşiq, halına; Dedi: – Əcəb dəli, divanədir bu! Qur.. Dəli etmək (eləmək, qılmaq) – 1) ağlını başından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti